ประชุมทุก 15 วัน : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 101 / 133

39 ๗ ข. ปฏิบัติ ปฏิบัติ ปฏิบัติ พึ่งละเว้นสิ่งนั้น สิ่งใดเป็นเครื่องส่งเสริมต่อการศึกษาวิชาชธรรมกาย เรากำสิ่งนั้นให้เพิ่มพูนทบทยิ่งๆ ขึ้นไป ๙๐ วัน ช่วงเวลาแห่งเพชรพลอย ภายในพรรษานี้ เรามีเวลาจำกัดแค

ในช่วง 90 วันนี้เป็นโอกาสที่ดีที่จะฝึกฝนและปฏิบัติวิชาธรรมกายให้เกิดผลสูงสุด ตั้งใจรักษาศีลให้บริสุทธิ์ ทำสมาธิเพื่อเชื่อมโยงกับความรู้ความเข้าใจที่แท้จริง ฝึกใจให้หยุดนิ่ง เพื่อค้นพบความสุขและปัญญาที

96 บทบาทวิถีกี ช่วยกันสร้างบรรยากาศ พระจานี้ ให้พันมาพิจารณาตัวของเรา ตั้งใจปรารถนา ความเพียรให้มั่งเสมอในทุกอริยาบท ทั้งนั่ง นอน ยืน เดิน ตรีกีเรื่อยไปเลย ที่ทำได้และทำต่อไป ทำหยุดในหยุดต่อไปเรื่อยๆ

บทความนี้เน้นบทบาทของการสร้างบรรยากาศการปฏิบัติธรรม โดยเสนอให้มีการพูดคุยและแนะแนวการปฏิบัติ สร้างความมุ่งมั่นในการปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง การช่วยกันสร้างบรรยากาศที่ดีจะเพิ่มความหมายในชีวิตของนักบวชและช

112 พระมหาวีรวัณญ์ ดังนั้น เมื่อเราอยู่ในเพศของสมณะอย่างนี้แล้ว อยู่ในภูมิอันสูง อันประเสริฐ และยังมีโอกาสดีกว่า เราจะต้องตั้งใจปฏิบัติธรรมกันให้เต็มที่ ทำให้อยิ่งกว่าชาวโลก หน้าที่ที่แท้จริงข

การปฏิบัติธรรมคือหน้าที่หลักของพระเพศสมณะ ที่มีโอกาสสูงที่จะพัฒนาจิตใจให้สะอาดและหลุดพ้นจากกิเลส เพื่อไปสู่ยอดนิพพาน โดยเฉพาะการใช้โอกาสในช่วงเวลาบวชให้เกิดประโยชน์ ในการฝึกฝนและเรียนรู้แนวทางมรรคา เต

119 ถวายชีวิตเป็นบุญญธรรม กันอย่างสม่ำเสมอทุก วัน ในช่วงเช้า และในช่วง ๑ ทุ่ม ส่วนในช่วงกลางวันก็ยังใส่ใจกับธรรมะภาคปฏิบัติ และช่วย กันทำกิจกรรมงานส่วนรวมของคณะสงฆ์ นี้เป็นกิจกรรมที่ จะช่วยส่งเสริมให

การถวายชีวิตเพื่อปฏิบัติธรรมและทำกิจกรรมส่วนรวมของคณะสงฆ์เป็นสิ่งสำคัญในการเข้าถึงพระธรรมกาย เส้นทางสู่ความดีและการบรรลุธรรมเป็นการสร้างประวัติชีวิตที่มีคุณค่า ซึ่งจะนำพาไปสู่ความปีติและความสุขในชีวิต

ในทำนองกลับกัน ถ้าเมืองใด ประเทสใด มีผู้นำที่ดี ซึ่งทั้งนี้ย่อมหมายถึงว่าประชาชนนครเมืองทั่งหลาย ก็มีแนวโน้มเป็นผู้นำที่ดีด้วย บ้านเมืองนั้นก็ประสบความก้าวหน้า คือความมุขออยากกจนไปทั่วทุกหย่อมหญ้าด้วย

เนื้อหาเกี่ยวกับการมีผู้นำที่ดีที่ส่งผลให้เมืองและประชาชนมีความเจริญรุ่งเรือง และการปฏิบัติตามกรุธรรมนาชก ศีล 5 ซึ่งเป็นธรรมเนียมที่สำคัญของชาวกรุธรัษฎา ในอดีตกาลเมื่อพระมหากษัตริย์ที่มีคุณธรรมสามารถส

พราหมณ์ทั้ง ๙ คน จึงได้เดินทางไปขอช้างเผือกจากพระเจ้านัญช์โภคะ พระองค์ก็ทรงพระราชทานพญาช้างเผือกให้ด้วยความยินดี พราหมณ์จึงนำไปถวายพระเจ้ากัลคราช แต่ผลไมยังไม่ตกตามความปรารถนา พระเจ้ากัลคราชจึงทรงปรึก

พราหมณ์ทั้ง ๙ คน เดินทางไปขอช้างเผือกจากพระเจ้านัญช์โภคะ ซึ่งพระองค์ก็ทรงพระราชทานให้ แต่เมื่อไปถวายพระเจ้ากัลคราช ผลไมยังไม่เป็นไปตามความปรารถนา หลังจากนั้นมีการปรึกษาหารือและพระเจ้ากัลคราชได้ให้พราห

ลำดับนั้น พระผู้พระภาคเจ้า ขึ้นสั้งพระปฏิญั้วตัวว่า ดูดนิกเรุทุหลาย ที่สุด 2 อย่างดังนั้นวัติไม่ควรเสพเริ่มทนเทวนาเนอะ ว่าง บอกว่าถูก 2 อย่างนี้อือ ความประพฤติสุดโต่ง 2 ประการนี้ นักบวชอย่าไปทำเข้าเขี

เนื้อหาเน้นถึงคำสอนของพระผู้พระภาคที่ให้หลีกเลี่ยงความประพฤติสุดโต่ง ภายในมีการพูดถึงความสุขและการทรมานที่ไม่เหมาะสมกับนักบวช โดยยกตัวอย่างเหตุการณ์ในญี่ปุ่น เพื่อชี้ให้เห็นถึงการปฏิบัติที่แตกต่าง พระ

อีกที่หนึ่งธรรมชาติแน่นะ เหมือนเป็นแก่นข้างในของคนเรา จะเข้าไปเห็นแก่นได้ คือต้องประกอบกายวาจาใจให้สงบ พร้อมด้วยมรรคองค์ 8 คนทั่วไปในโลกนี้มีปฏิสัมภิทัศน์มาก เจราะชอบ คือพูดเพราะ พูดดี แต่ว่าไม่เป็นส

บทความนี้สำรวจแนวทางการนำหลักมรรคองค์ 8 มาปฏิบัติในชีวิตประจำวัน ซึ่งเน้นความสำคัญของการทำความรู้จักภายในตัวเอง การรวมกันของกาย วาจา และใจเพื่อความสุขสงบ เนื้อหาต่อไปนี้จะพาคุณไปพบกับเครื่องปฏิบัติ 8

"ขอความจริงจึงอยู่ในธรรมแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขับกุทั้นกุทันทียง" ฉบับภาพ รวยฉบับชาติดี วันนี้หลวงพ่อได้ค้นเรื่องในพระโพธิสัตว์ในภาพวาดทั้งสองเรื่อง เป็นเรื่องที่สำคัญมากทีเดียว โดยเฉพา

บทความนี้เน้นความสำคัญของการให้ทานในพระพุทธศาสนา รวมถึงอานิสงส์และผลของบุญในชีวิตของเรา โดยเฉพาะสำหรับเด็กที่ควรใส่ใจในธรรมะ ไม่เพียงแค่การให้เท่านั้นแต่ยังมีผลที่ตามมา เช่น วัตถุประสงค์ของการให้ทานแล

การถวายทานอันเป็นมหากุศล เรื่องเกิดขึ้นในสมัยพระสัมพุทธเจ้า ทรงพระนามว่าศาสะ ครวญหนึ่ง พระองค์เสด็จไปยังเมืองพาราณสี พร้อมด้วยพระภิกษุสูงจำนวน ๒๐,๐๐๐ รูป ชาวเมืองทราบข่าวดี ๆ ว่าร้องไห้กันนักเตรียมอา

เรื่องนี้เล่าถึงเหตุการณ์การถวายทานในสมัยพระสัมพุทธเจ้าที่เมืองพาราณสี ซึ่งชาวเมืองมีความศรัทธาและจัดเตรียมอาหารถวายพระภิกษุจำนวน 20,000 รูป โดยเน้นว่าความพร้อมเพรียงของชุมชนและความสามารถในการบอกบุญเป

เรื่องเหล่านี้อธิบายได้ว่า เมื่ออายุต่าง ๆ ได้ถูกกล่าวรับ รู้สึกที่เหมาะสมกับสิ่งใด ย่อมสามารถเปลี่ยนแปลงไปได้ในสมัยนั้น เพราะฉะนั้น ถ้าใครมีทานธุลส่วน อ่านจูงขอเปลี่ยนฐานะธรรมให้เป็นสิ่งที่มีค่าได้ ก

เนื้อหาพูดถึงการเปลี่ยนแปลงฐานะทางธรรมในชีวิตตามหลักการของพระพุทธศาสนา หากบุคคลมีความตั้งใจและความสามารถในการทำบุญต่าง ๆ จะสามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตและสถานะของตนเองได้ ผ่านการยกย่องผู้ที่มีคุณธรรมและการท

ได้เลย ข้อความที่ได้จากการ OCR ในภาพนี้คือ: "ได้เสวยสุขบ้างเทพิดาเหล่านี้ฉันครบ ๙ วันแล้วเขาก็ไม่เชื่อพง เมื่อเทพิดาอบให้คอ เขากลับลอยเทดเดนเองต่อไปจนพบเทพิดา ๙ จน ในนวิมานแก้วมณี เลยยอดสุขบ้างครบ ๙

เรื่องราวของพระโลกักสะเภะแสดงถึงประสบการณ์ที่ทำให้เขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับความสุขและความผิดพลาดในชีวิต โดยผ่านเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในโลกแห่งความมหัศจรรย์และการเผชิญหน้ากับมารร้าย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงส

ความจริงใจอาจขึ้นอยู่กับน้ำหนักมากขึ้นเท่านั้นที่ต้องการอยากกินเนื้อสัตว์ จึงแกล้งปลอมแปลงลงด้วยเล่ห์ หลอกให้ลงเชื่อหนทางถึงแก่วความตาย แล้วมีนิ้วกลับมากินเนื้ออย่างอิ่มเอมจนเหลือแต่กระดูก ฝ่ายนายกองค

เนื้อหานี้สำรวจถึงความจริงใจที่เกี่ยวข้องกับความต้องการและจิตใจของมนุษย์ขณะเดินทาง พบกับความท้าทายต่างๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างทาง และบทเรียนที่เกิดขึ้นจากสถานการณ์ที่ต้องตัดสินใจอย่างรอบคอบ โดยมีนายกองค์เ

มีเจตนานว้างขวาง เพื่อแม่มา ไม่เห็นแก่คนที่เคยกัน มุ่งหวังเพื่อให้แก่ผูคณะเป็นสำคัญ และจะเป็นประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่ในอนาคตาภาข้างหน้า ดังพระสัมมาสัมพุทธเจตรัสไว้ว่า "เราไม่ดำรงอยู่ นาน แต่ศาสนาของเราก็ต้

การบริจาคสังฆทานนั้นมีความสำคัญและอานิสงส์มากตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอน โดยเน้นให้เห็นถึงความสำคัญของการให้แก่ผู้อื่นและความตั้งใจที่ดีเพื่อประโยชน์ในอนาคต ข้อความยกตัวอย่างถึงการบริจาคทานของพราห

บางทีถึงกับขัดขวางคนอื่นไม่ให้ทำอะนั้นไปเกิดในนภาพทีได้ ก็พบแต่ความลำบากยากจน ต่ำต้อย ไม่มีพวกพ้องเลย จะทำอะไรก็ลำบากมาก และไปเกิดกับกลุ่มชนที่มีความลำบากด้วยกัน มีแต่คนรังเกียจ เหมือนดังเรื่องต่อไปนี

เรื่องราวของอานันทเศรษฐีในเมืองสาวัตถี ที่มีความร่ำรวยมากแต่ตระหนี่ ไม่ทำบุญและไม่แชร์ทรัพย์สมบัติ แม้กระทั่งกับบุตร ทำให้เขาพบกับความทุกข์ยากในชีวิต แสดงให้เห็นถึงผลกรรมของความตระหนี่ที่ไม่ให้เกิดผลด

๒๒ วน...ก้าวแห่ง... ทาน...ก้าวแห่ง... วันที่ ๗/๗/๗ ปี ๗ เดื่อน ๗ วัน บรรดาชาวเมืองไม่เคยได้เห็นพระบรมศาสดาและพระภิษุสงฆ์เลย พวกเขาต่างต้องการถวายอาหารและฟังธรรมบ้าง จึงพากันร้องเรียนกับเสนาบดีและพระรา

ในวันที่ ๗ เดือน ๗ ปี ๗ ชาวเมืองได้มีโอกาสถวายทานและฟังธรรมจากพระบรมศาสดาเป็นครั้งแรก หลังจากนั้นได้มีการเตรียมการสักการบูชาอย่างยิ่งใหญ่ โดยพ่อค้าชื่อหากาลและลูกสาวได้ปรึกษากันถึงการถวายทานที่จะถึงนี

๑๗ การพัฒนาคุณภาพชีวิต ผู้ให้อาหาร ชื่อว่าให้กำลัง อัตภาพของคนเรานั้น จะดำรงอยู่ได้ ก็ต้องอาศัยอาหาร แม้บุคคลจะมีรูปร่างใหญ่โตแข็งแรง มีลำลังมาก หากไม่ได้รับ- ประทานอาหารมาหลายๆ วัน อาจจะหมดกำลังได้

แนะนำแนวคิดเกี่ยวกับความสำคัญของการให้อาหารในชีวิต โดยระบุว่าทุกคนต้องอาศัยอาหารเพื่อความอยู่รอดและพัฒนาคุณภาพชีวิต พร้อมยกตัวอย่างโคจูยันพระที่แสดงถึงผลดีของการให้ โดยเขาได้ถวายอาหารแก่พระสัมมาสัมพุท

๗๙ ทาน...ก่ำแกร่งแห่ง... ทิมพิ จนกระทั่งพระราชาได้ครองราชสมบัตท้งหมดในประเทศลังกา วันหนึ่งโคสุยมพระ เห็นพระเฑระพาคนมาจำนวนมากใน มือมีขาวานและจอบ เพื่อช่วยกันถางกองหวายกอใหญ่ริมประตู วิหารที่น

โคสุยมพระได้เห็นพระเฑระพาคนมาจำนวนมากเพื่อช่วยกันถางกองหวาย แต่ยังลุ่มหลงกับการดื่มสุรา เมื่อเขาได้พบกับนางในโรงปะรำจึงเกิดมิตรักใคร่ ผูกพันกับนางจนเกิดเหตุการณ์ที่ต้องเผชิญหน้า กับยักษ์ที่ทำให้เขาต้อ

เช้าตรู่ของวันที่ 7 โคจุลาภพระเด่นทางไปป่าช้าตามนัด หมาย ถามหาชัยเสยักย์ ทั้งสองทำการต่อสู้กัน ยักษ์คำรามวิ่งเข้าใส่อย่างรวดเร็ว ส่วนโคจุลาภพระกระโดดขึ้นสู่อากาศสูงมาก เขาเงยเท้าตะกรุกางของยักษ์ แล้วต

ในเช้าตรู่ของวันที่ 7 โคจุลาภพระต่อสู้กับยักษ์ในป่าช้า หลังจากการต่อสู้ยาวนาน โคจุลาภพระตระหนักถึงกำลังที่ได้รับจากน้ำมนต์ในยุคพระพุทธเจ้า เขาตัดสินใจออกเดินทางไปขออุปสมบท เพื่อหาทางทำความดีและเจริญสม

๙๒ ทาน...ก้าวแห่ง... ผู้ให้ประทีปโคมไฟ ชื่อว่าให้ญู ชนทั้งหลาย แม้มีดวงตาก็ไม่สามารถมองเห็นในที่มืดได้ ต่อเมื่อมีประทีปโคมไฟให้แสงสว่าง จึงสามารถมองเห็นทุกสิ่ง ทุกอย่างตามความปรารถนาได้ ดังนั้นพระผู้พ

ในพุทธศาสนา ผู้ให้ประทีปโคมไฟเป็นผู้ที่ให้แสงสว่างแก่ผู้ที่อยู่ในความมืด โดยการที่สามารถทำให้เห็นได้ชัด เมื่อมีการสร้างบุญในลักษณะนี้ จึงจะเกิดดวงตาปัญญาที่ดีงาม พระอนุรุทธะในสมัยของพระพุทธเจ้าวุฑฒตะ